Οι κασέτες έχουν κυρίως τις εξής βλάβες: απομαγνητίζονται από τον καιρό, μαγνητίζονται από ισχυρές πηγές ηλεκτρομαγνητικών κυμμάτων, κόβεται η ταινία τους ή μασιέται, σπάνε.
Ο απομαγνητισμός και μαγνητισμός της κασσέτας είναι ένα φυσικό φαινόμενο και το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς, είναι να επιβραδύνει αυτή την διαδικασία. Ο τρόπος για να το πετύχει, είναι να τις φυλάσει σε ένα ντουλάπι μακριά από ζέστη, υγρασία, διάφορες ηλεκτρικές συσκευές που λειτουργούν σε συστηματική βάση και κυρίως, πρέπει να βρίσκονται στο κουτί τους όταν δεν παίζουν. Ακόμα και η καρτέλα, το χαρτί που συνοδεύει την κασέτα στη θήκη της, έχει πολλούς λόγους για να βρίσκεται εκεί, όπως το να αποροφά τυχών οποιασδήποτε πηγής υγρασία, πριν φτάσει στην ευαίσθητη μαγνητοταινία. Με αυτό τον τρόπο προφύλαξης λοιπόν, μια κασέτα μπορεί να διατηρήσει την διαύγεια του ήχου της για μια ζωή. Ίσως και για δύο, αλλά αυτό είναι κάτι που θα το επιβεβαιώσει η επόμενη γενιά κασετόφιλων, αν υπάρξει κάτι τέτοιο.
Όταν μια ταινία κόβεται μπορεί να ξανακολλήσει με ένα απλό μοντάρισμα. Πιτσιρικάς παίζοντας με τις κασσέτες, προσπαθούσα να δω πόση ταινία μπορεί να τυλιχτεί σε ένα καρούλι. Αργότερα βέβαια έμαθα ότι οι κασέτες των 600 λεπτών χρειάζονται δύναμη από μοτέρ νταλίκας για να παίξουν. Μέσα από αυτή την διαδικασία έμαθα όμως επίσης, πως αν καταφέρεις να κολήσεις ξανά τις κομμένες άκρες μιας ταινίας πάνω σε ένα μικρό κομμάτι σελοτέιπ, τότε το μόνο που θα έχει μείνει είναι το ανεπαίσθητο κλικ τη στιγμή που η ένωση χαϊδεύει την κεφαλή αναπαραγωγής του κασετοφώνου πριν πάει για τύλιγμα.
Ο γιατρός για την μασημένη ταινία, που ενδεχομένως έχει βγει από την κασέτα και είναι ένα μικρό κουβάρι μπροστά μας, είναι ένα κλασικό στυλό μπικ. Έχει τις ίδιες περίπου αναλογίες με την τρύπα του καρουλιού, οπότε μπορούμε να το περιστρέψουμε εύκολα. Με αρκετή υπομονή ξανατυλίγουμε την ταινία στη θέση της.
Για να μην σπάσει η κασέτα χρειάζονται παράγοντες τύχης που δεν μπορούμε να έχουμε στον έλεγχο μας ακόμα και για σημαντικότερα πράγματα στη ζωή. Οπότε, αν σπάσει και μπορεί να σωθεί η ταινία, μεταφέρεται σε μια άλλη κασέτα, με πολλή προσοχή όμως γιατί όταν πιάνουμε το τυλιγμένο καρούλι, η ταινία γλιστρά και ξετυλίγεται σαν σερπαντίνα.
Τα καρούλια όταν είναι στη θέση τους, ακουμπούν πάνω σε δυο ζελατίνες με γραφίτη. Έτσι κατά την περιστροφή τους δεν κάνουν θόρυβο και δεν φθείρεται η ταινία. Όταν ο γραφίτης ξεφτίσει από τα πολλά παιξίματα, η κασέτα αποκτά έναν ενοχλητικό θόρυβο ο οποίος συνήθως δημιουργεί τόσο αρνητικά συναισθήματα στον ακροατή της που παραπετιέται κάπου αχρείαστη μέχρι να πεταχτεί στα σκουπίδια. Για να μην συμβεί αυτό οι ζελατίνες απόσβεσης τριβής πρέπει να αλλαχτούν . Επειδή δεν υπάρχει μέρος που να μπορεί κάποιος να αγοράσει αποσβεστήρες τριβής μπορεί να τους αντικαταστήσει με αυτούς από κασέτες που έχουν αχρηστευτεί από άλλους λόγους. Η ίδια αντικατάσταση μπορεί να γίνει και με το σφουγγαράκι που υποχρεώνει την ταινία να ακουμπά ελαφρά την κεφαλή του κασετοφώνου. Η κεφαλή του κασετοφώνου είναι ακριβώς στο κέντρο της πάνω ή κάτω πλευράς του συρταριού αναπαραγωγής του κασετοφώνου και εφάπτεται στην ταινία της κασέτας διαβάζοντας την. Η ποιότητα της κεφαλής παίζει τον πιο σημαντικό παράγοντα στην ποιότητα αναπαραγωγής του ήχου. Όταν το σφουγγαράκι που είναι κολλημένο πάνω στο χάλκινο έλασμα φθαρεί, χαλαρώνει η επαφή ταινίας-κεφαλής και ο ήχος γίνεται μουντός. Η κασέτα όμως, δεν χάλασε.
